Twoje Centrum Szkoleniowe

C++: Kontener std::map

std::map w C++ jest kontenerem typu mapa, który przechowuje pary klucz-wartość.

Operacje na std::map

1. Wstawianie Elementów Można dodawać nowe pary klucz-wartość za pomocą operatora [] lub metody insert(). Metoda insert() jest preferowana, gdy chcemy mieć kontrolę nad procesem wstawiania i uniknąć nadpisywania istniejących wartości.

2. Usuwanie Elementów Metoda erase() umożliwia usuwanie par klucz-wartość.

3. Wyszukiwanie Elementów Można uzyskać dostęp do wartości za pomocą klucza, korzystając z operatora [] lub metody find(). Metoda find() jest używana, gdy potrzebujemy sprawdzić, czy klucz istnieje w mapie.

4. Iteracja Po Mapie std::map pozwala na iterację po parach klucz-wartość przy użyciu iteratorów, co umożliwia przeglądanie lub modyfikowanie wszystkich zawartych w niej elementów.

Przykład Użycia std::map

#include <map>
#include <iostream>

int main() {
    // Inicjalizacja mapy z wartościami
    std::map<std::string, int> wiekOsob = {
        {"Anna", 30},
        {"Jan", 25}
    };

    // Wstawianie nowej pary klucz-wartość
    wiekOsob["Marek"] = 45;

    // Usuwanie pary klucz-wartość
    wiekOsob.erase("Jan");

    // Wyszukiwanie i wyświetlanie wartości
    std::cout << "Wiek Anny: " << wiekOsob["Anna"] << std::endl;

    // Iteracja po mapie i wypisanie par klucz-wartość
    for (const auto& para : wiekOsob) {
        std::cout << para.first << " ma " << para.second << " lat" << std::endl;
    }

    return 0;
}

Analiza Kodu:

1. Inicjalizacja mapy Mapa wiekOsob jest inicjalizowana z dwoma parami klucz-wartość: ("Anna", 30) i ("Jan", 25).

2. Wstawianie elementu Do mapy wiekOsob dodajemy nową parę klucz-wartość ("Marek", 45) za pomocą operatora [].

3. Usuwanie elementu Z mapy wiekOsob usuwamy parę klucz-wartość z kluczem "Jan" za pomocą metody erase().

4. Wyszukiwanie elementu Wyszukujemy wartość powiązaną z kluczem "Anna" i wyświetlamy ją na ekranie.

5. Iteracja po mapie Przechodzimy przez wszystkie pary klucz-wartość w mapie wiekOsob i wypisujemy je na ekranie, używając składni zakresu for.